قاعده فقهی «نفی سبیل» در مباحث مختلف فقهی مورد استناد فقیهان قرار گرفته است. «عدم جواز انتقال قرآن» و «عدم جواز انتقال عبد مسلمان» به کافر، نمونههایی از این احکام فقهی است. در این مقاله ضمن طرح، نقد و بررسی دیدگاههای مشهور فقهی، معنا و مفهوم مستند قرآنیِ این قاعده؛ یعنی آیه (لَن یجعَلَ اللهُ لِلکافِرِینَ عَلَی المُؤمِنِینَ سَبِیلاً) و واژگان «کافر» و «مؤمن»، مورد بحث قرار گرفته و این نتیجه به دست آمده که سلطه فرد یا افرادی که از روی علم و عمد کفر میورزند، بر مسلمانان نفی شده است. ازاینرو، انتقال قرآن به کافرانی که غالباً از روی ناآگاهی و بیخبری به معارف اسلامی کفر میورزند، مجاز است.
)