در این مقاله موضوع نظارت بر قدرت در تفکر اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی بررسی شده است. در تفکر اسلامی با پذیرش امکان طغیان آدمی در اثر برخورداری از قدرت و ثروت فراوان، بر لزوم نظارت تأکید شده و برای کنترل صاحبان قدرت با تدابیر و راهکارهایی درونی و بیرونی اندیشیده شده است. عصمت امام جامعه در عصر حضور و عدالت زمامدار در عصر غیبت، از جمله راهکارهای درونی برای حفاظت از ماهیت امانت بودن حکومت و جلوگیری از تبدیل شدن آن به مالکیت است، چنانکه نظارت بیرونی با تدابیری چون «وضع قانون براساس مصالح عمومی و الزام دولتمردان به قانون»، «حق و تکلیف همگانی امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر»، «حق نقد و انتقاد»، «حق اعتراض» و «حق استیضاح و عزل» پیش‌بینی شده است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به منظور جلوگیری از انحراف حکومت و تضمین سلامت آن، این تدابیر در قالبها و اصول گوناگون گنجانده شده است. بررسی کارنامۀ چهل‌سالۀ جمهوری اسلامی نشان میدهد که پیشبینیهای موجود کافی نبوده و تقویت نظارت بر کارگزاران حکومت در سطوح مختلف یک ضرورت است.
ورعی, سید جواد. (1399). نظارت بر قدرت در تفکر اسلامی و قانون اساسی. دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 5(8 (پاییز و زمستان 98) و 9 (بهار و تابستان 99)), 211-240.
MLA
سید جواد ورعی. "نظارت بر قدرت در تفکر اسلامی و قانون اساسی". دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 5, 8 (پاییز و زمستان 98) و 9 (بهار و تابستان 99), 1399, 211-240.
HARVARD
ورعی, سید جواد. (1399). 'نظارت بر قدرت در تفکر اسلامی و قانون اساسی', دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 5(8 (پاییز و زمستان 98) و 9 (بهار و تابستان 99)), pp. 211-240.
VANCOUVER
ورعی, سید جواد. نظارت بر قدرت در تفکر اسلامی و قانون اساسی. دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 1399; 5(8 (پاییز و زمستان 98) و 9 (بهار و تابستان 99)): 211-240.
)