مسئلۀ پوشش بانوان و قلمرو آن از مسائل کهن فقهی است که در دو بحث فقهی «لباس نمازگزار» و «نگاه به نامحرم» مطرح شده است. «لزوم پوشش تمام بدن»، و «لزوم پوشش بدن به استثنای دست و صورت» دو دیدگاه مشهور فقهی است. هرچند در برخی کتب فقهی احتمالاتی چون استثنای آن بخش از موی سر که روی صورت ریخته میشود یا از فضای سر تجاوز میکند، مطرح شده است، اما چندان مورد توجه قرار نگرفته، بهگونهای که بر پوشش بدن به جز دست و صورت، نزد فقهای همه مذاهب اسلامی اجماع مرکّب قائم است. در این مقاله، ضمن تبیین این مسئله، برخی از نسبتها به فقیهان بررسی شده است. بحث به روش متداول مباحث فقهی، از پیشینه موضوع و اجماع فقیهان آغاز شده و به بررسی آیات، روایات و سیره مسلمین پرداخته است.
ورعی, سید جواد. (1398). پوشش بانوان و دلایل فقهی آن. دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 4(6 (پاییز و زمستان97) و 7 (بهار و تابستان 98))), 117-148.
MLA
سید جواد ورعی. "پوشش بانوان و دلایل فقهی آن". دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 4, 6 (پاییز و زمستان97) و 7 (بهار و تابستان 98)), 1398, 117-148.
HARVARD
ورعی, سید جواد. (1398). 'پوشش بانوان و دلایل فقهی آن', دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 4(6 (پاییز و زمستان97) و 7 (بهار و تابستان 98))), pp. 117-148.
VANCOUVER
ورعی, سید جواد. پوشش بانوان و دلایل فقهی آن. دوفصلنامه تخصصی مطالعات فقه معاصر, 1398; 4(6 (پاییز و زمستان97) و 7 (بهار و تابستان 98))): 117-148.